W pracy przedstawiono przegląd znanych z literatury teoretycznych modeli operacji orientacji szprotów na drgającej płycie oraz wyniki ich eksperymentalnej weryfikacji. Stwierdzone różnice pomiędzy publikowaną teorią a eksperymentalną praktyką okazały się na tyle istotne, że na potrzeby związane z projektowaniem linii do masowej obróbki szprotów do postaci patroszonych tuszek przeprowadzono badania, na podstawie których określono uniwersalny wzór na prędkość poruszania się szprotów na drgającej ruchem harmonicznym płycie w funkcji geometryczno-kinetycznych jej parametrów.
