المؤلفون: Sözer, Ömer Taha, Dereboy, Çiğdem, İzgialp, İpek

الوصف: Objective: Although personality traits are assumed to have biological/ physiological foundations, research has yielded mixed evidence regarding the relationship between personality and physiological stress responses. Moreover, the field has often overlooked the contemporary neuroscience-based personality approach, known as the Reinforcement Sensitivity Theory (RST) of Personality, in stress research. Method: The present study examined the relationship between the revised RST’s personality dimensions and heart rate and skin conductance level (SCL) in response to the Trier Social Stress Test in a sample of 61 healthy university students. Results: Piecewise latent growth curve analysis controlling for the participants’ current life stress, smoking use, and caffeine intake revealed that individuals with higher behavioral inhibition exhibited higher physiological reactivity, whereas those with high reward sensitivity showed smaller heart rate reactivity. The behavioral disengagement facet of the behavioral inhibition scale was associated with reduced sympathetic arousal during the stress task. Additionally, reward interest was associated with a larger recovery of SCL. Conclusion: Results were generally in line with the revised theory. The study findings were discussed within the paradigm of the approach-avoidance conflict and highlighted the importance of reward sensitivity in stress resilience.

العلاقة: https://aperta.ulakbim.gov.tr/record/263319Test; oai:aperta.ulakbim.gov.tr:263319

الإتاحة: https://aperta.ulakbim.gov.tr/record/263319Test

المؤلفون: Güreşen, Ülkü, Dereboy, Çiğdem

المصدر: Current Psychology ; ISSN 1046-1310 1936-4733

مصطلحات موضوعية: General Psychology

الإتاحة: https://doi.org/10.1007/s12144-023-05242-4Test

المؤلفون: Sözer, Ömer Taha, Dereboy, Çiğdem, İzgialp, İpek

المساهمون: The Scientific and Technological Research Council of Turkiye

المصدر: Anxiety, Stress, & Coping ; page 1-18 ; ISSN 1061-5806 1477-2205

الإتاحة: https://doi.org/10.1080/10615806.2023.2290667Test

المؤلفون: ONARAL DANACI, Gizem, DEREBOY, Çiğdem

المصدر: Volume: 5, Issue: 2 797-819 ; 2687-4229 ; Humanistic Perspective

مصطلحات موضوعية: problemli internet kullanımı, dijital oyun bağımlılığı, ergenlik, problematic internet use, digital game addiction, adolescence, Clinical Psychology, Klinik Psikoloji

الوصف: Bu kesitsel çalışmada Aydın ilindeki liselerin 9., 10. ve 11. sınıflarında öğrenimini sürdüren öğrencilerde problemli internet kullanımı ve dijital oyun oynama davranışının yaygınlığının belirlenmesi amaçlanmıştır. Özellikle ergenlik dönemindeki bireylerde problemli internet ve oyun kullanımının günden güne artığına dair alanyazındaki araştırma bulguları ile birlikte ülkemizde bu konudaki geniş çaplı ve çoklu örnekleme içinde küme örneklem yöntemi kullanılarak yapılan epidemiyolojik çalışmaların eksikliği dikkat çekmektedir. Bu çalışma, problemli internet kullanımı ve dijital oyun oynama davranışına ilişkin epidemiyolojik bilgi sağlayacak olması açısından önem taşımaktadır. Veriler çoklu örnekleme içinde küme örneklem yöntemi kullanılarak ulaşılan yaşları 13 ile 18 arasında değişen 461'i erkek, 519’u kız toplam 980 öğrenciden; Demografik Bilgi Formu, SanalMetre, İnternet Bağımlılık Ölçeği ve Dijital Oyun Bağımlılığı Ölçeği ile toplanmış; frekans analizi, MANOVA, Pearson korelasyon analizi ve bağımsız örneklemler t-testi ile analiz edilmiştir. Problemli internet kullanımı açısından, katılımcıların %.5'inin patolojik internet kullanıcısı olduğu, .6'sının sınırlı sayıda belirti gösterdiği, 'inin ise belirti göstermediği belirlenmiştir. Problemli dijital oyun oynama davranışı açısından ise, monotetik formata göre katılımcıların .3'ünün yüksek riskli, politetik formata göre ise .7'sinin riskli oyuncu olduğu bulunmuştur. Katılımcıların problemli internet kullanımı ya da dijital oyun oynama davranışlarının cinsiyet, algılanan gelir ya da ebeveyn eğitim durumu açısından farklılık göstermediği bulunmuştur. ; This cross-sectional study was conducted to determine the prevalence of problematic internet use and digital gaming behavior among 9th, 10th and 11th grades students of high schools in Aydın. Although literature indicates that problematic internet use and digital gaming behavior increases day by day especially in adolescents, the lack of epidemiological studies in ...

وصف الملف: application/pdf

العلاقة: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/2608121Test; https://dergipark.org.tr/tr/pub/hp/issue/77874/1164993Test

الإتاحة: https://doi.org/10.47793/hp.1164993Test
https://dergipark.org.tr/tr/pub/hp/issue/77874/1164993Test

المؤلفون: Erpek, Semra, Dereboy, Çiğdem, Altınışık, Mustafa

المساهمون: TR8039, Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi Histoloji-Embriyoloji Anabilim Dalı

مصطلحات موضوعية: Tıp Eğitimi, Geri Bildirim, Medical Education, Feedback

الوصف: Amaç: Bu çalışmada, fakültemizin ilk üç sınıfında 2000-2001 eğitim-öğretim yılında uygulanan tıp eğitimi hakkında öğretim elemanları ve öğrenci görüşlerinin belirlenmesi, karşılaştırılması ve eğitimin iyileştirilmesi için yapılması gerekenlerin saptanması amaçlanmıştır. Yöntem: Toplam 20 sorudan oluşan anket formu öğretim elemanlarına ve öğrencilere dağıtılıp kendilerinden sorularda belirtilen ölçütler için 1 (yetersiz) ile 5 (çok iyi) arasında puan vererek (Likert's Scale) değerlendirme yapmaları istenmiştir. Dağıtılan anket formları 87 () öğretim üyesi ile 33 (0) birinci sınıf öğrencisi, 33 () ikinci sınıf öğrencisi ve 13 () üçüncü sınıf öğrencisinden geri alınmıştır. Bulgular: Üç sınıf için sorgulanan toplam 106 parametreden 57'sinde () öğrenciler ve öğretim elemanları ortak olarak olumlu görüş bildirmişlerdir. Yeterli olarak değerlendirilen bu parametreler, uygulamalar ve ders araçları ile ilgili konularda yoğunlaşmaktadır. Tüm sınıflar için özellikle bilgisayar laboratuvarı ve kütüphane olmak üzere eğitim ortamlarının yeterliliğinin az olduğu hem öğretim üyeleri hem öğrenciler tarafından belirtilmiştir. Sonuç: Fakültemizde uygulanan eğitim ve müfredattan gerek öğretim üyeleri gerekse öğrenciler genel anlamda hoşnut görünmektedirler. Bununla birlikte, mezuniyet öncesi tıp eğitiminin iyileştirilmesi açısından öncelikle laboratuvar ve kütüphane gibi eğitim ortamlarının zenginleştirilmesi gerektiği ortaya çıkmıştır. ; Aims: The present comparative study addresses the students' ratings as well as faculty' evaluation of curricular activities concerning first three years of medical school at Adnan Menderes University in 2000-2001 academic year. Materials and methods: The faculty members' as well as students' evaluations were obtainedby means of a self-report questionnaire consisting of 106 items each rated on a 5-point Likert's Scale. The raters were 87 faculty members (70 %), 33 first-year students (100 %), 33 second-year students (82 %), and 13 third-year students (68 %). Results: Atotal of 106 educational ...

العلاقة: Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi; Erpek, S., Dereboy, Ç., Altınışık, M. (2002). Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi öğretim elemanları ve öğrencilerinin uygulanan tıp eğitimine ilişkin görüşleri. Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 3(3), 13-20.; http://meandrosmedicaljournal.org/article_9604/Faculty-And-Student-Ratings-Pertaining-To-Medical-Education-At-Adnan-Menderes-University-Faculty-Of-MedicineTest; http://hdl.handle.net/11607/2270Test; 13; 20

الإتاحة: http://hdl.handle.net/11607/2270Test
http://meandrosmedicaljournal.org/article_9604/Faculty-And-Student-Ratings-Pertaining-To-Medical-Education-At-Adnan-Menderes-University-Faculty-Of-MedicineTest

المؤلفون: KÖKSAL YASİN, Yağmur, ÖZTÜRK, Sercan, DEREBOY, Çiğdem, OKYAY, Pınar

المصدر: Volume: 17, Issue: 52 35-49 ; 1303-328X ; Tıp Eğitimi Dünyası

مصطلحات موضوعية: tıp eğitimi,tıp fakültesi,intörnlük,anksiyete, medical education,medical faculty,internship,Anxiety

الوصف: Amaç: Kaygı,kişinin esas kabul ettiği değerlerinin tehlikeye uğrayacağı düşüncesiyle içindebulunduğu duyusal sıkıntı durumudur. Kaygı sıklığı ve yoğunluğunun artmasıkişileri birçok yönden olumsuz etkilemektedir. Tıp fakültesi son sınıföğrencileri yakın zamanda hekimlik mesleğini tüm sorumluluklarıyla yerinegetirecek ve insan sağlığı ile doğrudan ilişkide olacak bir gruptur. Bu grubunkaygı düzeyinin yüksek olması bu kişileri birçok yönden olumsuz yöndeetkileyecektir. Çalışmamızda, Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi son sınıföğrencilerinin mesleki kaygılarını ve bu kaygılarının sebeplerini derinlemesinedeğerlendirmek amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem:Çalışma, kalitatif bir çalışma olup, fenomenolojik araştırma biçimindedesenlendirilmiş; Ağustos 2016’da başlayıp Aralık 2017’de tamamlanmıştır.Çalışmada veri toplama yöntemi olarak odak grup görüşmesi tekniğikullanılmıştır. Gruplardaki katılımcılar kolay ulaşılabilir ve benzeşikörnekleme yöntemiyle seçilmişlerdir. Çalışmanın analizi içerik analizi yöntemiile elle yapılmıştır. Veri analizi sonucu 6 ana tema, 15 alt temaoluşturulmuştur. Bulgular: aşlıcaortaya çıkan temalar tıp fakültesi son sınıf öğrencilerinin hekimlik mesleğiniyapmakla ilgili kaygıları, tıpta uzmanlık sınavı kaygıları, mecburi hizmetkaygısı, pratisyen hekim olarak çalışma kaygısıdır. Toplumsal cinsiyet vesağlık politikaları temaları, bu kaygıların başlıca sebepleri olarak ortayaçıkmıştır.Sonuç: Tıp fakültesison sınıf öğrencileri mesleki eğitimleri ve mezuniyet sonrasındaki meslekyaşamları ile ilgili ciddi kaygı taşımaktadırlar. Mesleklerini iyi bir ortamdave iyi bir şekilde yapmalarını sağlanmasında öncelikle tıp eğitimi sistemi vesağlık politikaları olmak üzere ciddi sorunlar bulunmaktadır. ; Background: Our aim was to deeply assess the occupational anxiety of Adnan Menderes University School of Medicine senior students and the causes of the anxiety. The medical faculties will be able to shed light on the anxiety of senior students, and will guide them on the steps to be taken in this ...

وصف الملف: application/pdf

العلاقة: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/511782Test; https://dergipark.org.tr/tr/pub/ted/issue/38508/377160Test

الإتاحة: https://doi.org/10.25282/ted.377160Test
https://dergipark.org.tr/tr/pub/ted/issue/38508/377160Test

المؤلفون: Dereboy, Ferhan, Dereboy, Çiğdem, Eskin, Mehmet

المساهمون: Adnan Menderes University Research

المصدر: Journal of Personality Assessment ; volume 100, issue 6, page 603-611 ; ISSN 0022-3891 1532-7752

الإتاحة: https://doi.org/10.1080/00223891.2018.1423989Test

المؤلفون: Dereboy, Ferhan, Dereboy, Çiğdem, Kacar Başaran, Servet, Kırcı Dallıoğlu, Çiğdem, Aslan Kunt, Duygu

مصطلحات موضوعية: Personality disorders, prevalence, meta -analysis, Structured Clinical Interview, Bipolar Disorder, Panic Disorder, Sleep Quality, Comorbidity, Dsm-5, Temperament, Reliability, Validity, Features, psy, socio

الوصف: Objective: To review and summarize data on the prevalence of overall personality disorder extracted from SCID-II (Structured Clinical Interview for DSM-III Axis II Disorders) studies conducted in Turkey with samples consisting of mental health service consumers, and also to elaborate on the level and sources of heterogeneity. Method: MEDLINE, WOS, PsycINFO, ScienceDirect databases as well as the Turkish Psychiatric Database have been systematically searched. Relevant studies conducted with samples composed of psychiatric inpatients or outpatients receiving psychiatric treatment were included. The diagnostic rate of any personality disorder was regarded as the valid indicator of the overall personality disorder prevalence; therefore, papers preŞenting data not conducive to this goal were excluded. Results: A total of 311 papers were identified, and 55 studies were included in the qualitative synthesis. Following a critical appraisal of the quality of the data involving point prevalence rates ranging from 20% to 100%, we decided to include 35 studies in the quantitative synthesis. A random-effects meta-analysis followed by a subgroup analysis yielded a summary estimate of 52% [46 - 58%] for the prevalence of overall personality disorder. A high level of overall heterogeneity 84.8% [80.0 - 88.4] was found to persist in each diagnostic subgroup with a particular primary diagnosis. Conclusion: The prevalence estimates derived from the meta-analysis of the SCID-II studies conducted in Turkey support the notion that personality disorder is preŞent in nearly half of the mental health service consumers. That the level of heterogeneity across studies originating from Turkey alone was as high as those observed in previous reviews covering studies originating from various countries suggests that the very source of such heterogeneity might be questionable validity and reliability of SCID-II diagnoses.

العلاقة: https://hdl.handle.net/11499/50488Test

الإتاحة: https://hdl.handle.net/11499/50488Test

المؤلفون: Dereboy, Cigdem, Güzel, Halime Senay, Dereboy, Ferhan, Okyay, Pınar, Eskin, Mehmet

المصدر: International Journal of Social Psychiatry ; volume 60, issue 2, page 139-147 ; ISSN 0020-7640 1741-2854

الوصف: Background: Data from Turkey on prevalence of personality disorders (PD) in the normal population are sparse. Aims: The present study conducted in a community sample aimed to investigate personality disorders in terms of prevalence, associated risk factors and personality dimensions. Methods: A stratified sampling procedure allowed us to compose a sample consisting of 774 participants residing in Aydin, Turkey. The DSM-IV and ICD-10 Personality Questionnaire (DIP-Q) and the Temperament and Character Inventory (TCI) were used to assess PDs and personality dimensions, respectively. Results: Roughly 20% of the participants received a PD diagnosis. Among the individual PD categories, schizotypal and obsessive-compulsive PDs were the most prevalent diagnoses. Participants with PD were more likely to have higher self-directedness and cooperativeness scores. These risk factors and personality dimensions were most strongly associated with the cluster B disorders. Conclusion: New versions of the diagnostic systems should include schizotypal, obsessive-compulsive and cluster B PDs as separate diagnostic categories, and impaired self-directedness as well as cooperativeness as a general diagnostic criterion for the sake of backward and forward compatibility of the research in this field.

الإتاحة: https://doi.org/10.1177/0020764012471596Test

المؤلفون: DEREBOY, Çiğdem¹, ŞENEL, Hakan², ŞAFAK ÖZTÜRK, Cennet³ cennet.ozturk@adu.edu.tr, ŞAKİROĞLU, Mehmet³, ESKİN, Mehmet¹

المصدر: Archives of Neuropsychiatry / Nöropsikiyatri Arşivi. Dec2017, Vol. 54 Issue 4, p301-306. 6p.

مصطلحات موضوعية: *MENTAL illness treatment, *INTERVIEWING, *MENTAL health services, *PATIENT compliance, *PSYCHOTHERAPY, *QUESTIONNAIRES, *HEALTH literacy

مستخلص: Introduction: The purpose of the present study was to investigate the effect of sociodemographic variables on the knowledge of, demand for, and reception of psychotherapy as a treatment modality among psychiatric outpatients. Methods: Participants of the study were 240 psychiatric outpatients (170 females and 70 males). Data for mental health services were collected from a subgroup of 103 "experienced" patients (42.9%) having had received psychiatric help previously. All participants were administered a questionnaire containing questions about various forms of psychiatric services. Results: Of all participants, 40.83% reported having heard of psychotherapy a few of times before, mostly (44.58%) from the media and only 3.33% from a mental health professional. Most participants with previous applications to psychiatric outpatient clinic had first received mental health service from a psychiatrist (93.2%) and at a state hospital (72.8%), and a small minority (17.4%) had subsequently received care from a psychologist. None had demanded to, but 5 patients (4.86%) had been recommended to receive psychotherapy by mental health professionals. Of these experienced patients, 20 (19.41%) have an idea that the interviews they had previously at the outpatient clinics were sort of psychotherapeutic interviews; yet, only 7 (6.79%) retained the same idea after reading the definition of appropriate psychotherapy written on the questionnaire. All of these patients declared that they have received both their medication and psychotherapy at the same time. Thus, only 2.91% of 240 participants received psychotherapy that corresponds to the given definition. Conclusions: Findings from this study suggest that mental health care is mostly performed by psychiatrists alone, with a limited contribution by psychologists. Consequently, the choice of treatment is solely pharmacotherapy for most patients, while psychotherapy as a treatment modality is neither offered nor demanded in routine practice. [ABSTRACT FROM AUTHOR]